වර්තමාන සමාජයේ පුද්ගලයන් විසින් හිතක් පපුවක් නැතිව සිදු කරන අපරාධ නිසා සුරක්ෂිතභාවයේ හැඟීම් මිනිසා තුළින් සම්පූර්ණයෙන්ම පාහේ ගිලිහී යාමත් සමග එය ආගමික මෙන්ම ජාතීන් අතර ගැටුම් බවට පත්වීම තෙක් බලපා තිබේ.
වර්තමානයේ සිදුවන අපරාධ සම්බන්ධයෙන් කතා කිරීමේදී එම සෑම අපරාධයක්ම කලින් සිදු වූ ඒවාට වඩා දරුණු ආකාරයකින් සිදු වන බවක් ද පෙනී යයි. අපේ නිවසේ හෝ අප ජීවත් වන රටේ වෛරය දක්නට නැතත්, කුමන ආකාරයකින් හෝ අප එහි ග්‍රහණයට හසුව ඇත. අප දිනපතාම නරඹන රූපවාහිනියේ ප්‍රවෘත්ති වැඩසටහන්වලින් හා අන්තර්ජාලයෙන් පවා මෙය මනාව පිළිබිඹු වන කාරණයක් වේ.
පසුගියදා මහනුවර හා අම්පාර යන ප්‍රදේශ තුළ ඇති වූ සිංහල හා මුස්‌ලිම් ජාතීන් අතර ගැටුම තුළින් ද පිළිබිඹු කරන්නේ මිනිසුන් අතර, සුළුතර ජන පිරිසක් තුළ ඇති එවැනි ගැටුම්කාරී මානසික ස්වාභාවයන්ය. එය ශ්‍රී ලාංකීය ජන සමාජය තුළ පමණක් දක්නට ලැබෙන දෙයක් නොවේ.
ඇතැම්විට වෛරය කාටත් නොදැනෙන ලෙස ජාති, ආගම් භේදයකින් හිස ඔසවයි. සමහරවිට එය එකම රටේ මිනිසුන් අතර හෝ එකම ගමේ මිනිසුන් අතර පවතිනවා විය හැක. කැනඩාවේ අන්තවාදී අදහස් තිබෙන කණ්ඩායමකට අයත් තරුණයන් පස්දෙනෙක් මහලු ෂික් ජාතික මනුෂ්‍යයෙකුව ඝාතනය කළහ. සෑම කෙනෙකුටම සමාන අයිතිවාසිකම් ලබා දෙනවායයි ප්‍රශංසාවට ලක් වී ඇති රටක පවා වෛරය මුල් කරගෙන සිදු කරන අපරාධ වැඩි වී තිබෙන බව මෙයින් පැහැදිලිය. කලක් ජාතිවාදී හැඟීමෙන් සිදු කළ අපරාධ අඩු වී තිබූ ජර්මනියේ පවා, 1997 දී එවැනි අපරාධ සියයට 27 ක් දක්වා ඉහළ ගොස් තිබිණ. රටේ අභ්‍යන්තර කටයුතු භාර ඇමති මැන්ෆ්‍රඩ් කාන්ටර් පැවසූ ආකාරයට, “මෙය ඇත්තෙන්ම කනගාටුදායක දෙයක්” එමෙන්ම අමෙරිකානු අපරාධ විමර්ශන අංශයට (FBI) අනුව, 1998 දී [අමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ] වෛරය හේතුවෙන් සිදු වූ අපරාධ 7,755 න් අඩක්ම සිදු වූයේ ජාතිභේද නිසා බව එම සංවිධානයට ලැබී තිබූ තොරතුරුවලින් හෙළි වී තිබේ.
සමාජ මාධ්‍යයේ බලපෑම
පසුගිය කාලය තුළ ශ්‍රීලංකාව තුළ ඇතිවූ බොහොමයක් දේශපාලනික විපර්යාසයන්ට මෙන්ම සමාජ ගැටුම් කෙරෙහි සමාජ මාධ්‍යය බෙහෙවින් බලපෑ දෙයක් විය. මන්ද යම් යම් කරුණු තුළ ඇති සත්‍යතාවයට වඩා අසත්‍ය තොරතුරු ප්‍රචාරණය වෛරීසහගතව ප්‍රචාරණය වීම තුළ බොහෝ දෙනා ඒ තුළට ගිල්වා ගනිමින් සමාජ ප්‍රශ්න වැඩි කිරීමට හේතු වේ.
ආණ්‌ඩු විරෝධී සමහරු විශේෂයෙන් කටකතා පැතිරවීමෙහි දක්‍ෂ අවස්‌ථාවාදී දේශපාලනඥයන් මෙම සිද්ධිය ආණ්‌ඩුවට පහර ගැසීමට යොදා ගත්හ. තවත් සමහරු රටේ අනෙකුත් ප්‍රදේශවල සාමයෙන් ජීවත් වන සිංහල හා මුස්‌ලිම් අය අතර ගැටුම් ඇති කරවීමට මෙම සිද්ධිය පදනම් කරගෙන බොරු, ප්‍රචාරය කළහ. උපක්‍රම යෙදූහ. මෙහිදී ආණ්ඩුව දැමු වාරණය ද පසෙක ලා සමාජ මාධ්‍ය ක්‍රියාකාරීන් වෙනත් ක්‍රම මගින් ඒ සඳහා යොමු වීම දක්නට ලැබුණි.
“සමාජය තුළ අපරාධ සිදුවීමට බලපාන කාරණා පිළිබඳව විවිධ සමාජ විද්‍යාත්මක මත රාශියක් ප්‍රකාශ වෙලා තිබෙනවා. අපරාධයක් යනු සමාජයේ නීති රීති උල්ලංඝනය වෙන ආකාරයෙන් ක්‍රියා කිරීම සහ සමාජයේ ඇති විධිමත් නීති රීති උල්ලංඝනය වන ආකාරයෙන් එයට අවනත නොවී ඊට විරෝධීව ක්‍රියා කිරීම. නමුත් විවිධ හේතුන් නිසා සමාජයේ මිනිසුන් අපගාමිව මෙන්ම ප්‍රතිගාමිව ක්‍රියා කරනවා” ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය සරත් අමරසිංහ මහතා පවසා සිටී.
“මේ සඳහා බලපාන විවිධ සාධක තිබෙනවා. එහි දී ජීව විද්‍යාත්මක සාධක මෙන්ම, සමාජ විද්‍යාත්මක සාධක ගැන, මනෝවිද්‍යාත්මක හේතුන් ගැන විවිධ විද්වතුන් කතා කරලා තිබෙනවා. මේක ඉතාමත් පුළුල් සංකීර්ණ සංසිද්ධියක් ලෙස තමයි පෙන්වා දිය හැක්කේ.”
“දැන් මේ ප්‍රශ්න කෙරෙහි බලපා ඇති ප්‍රධාන ගැටළුවක් ලෙස සමාජ විද්‍යාඥයින් පෙන්වා දෙන්නේ ප්‍රතිමාන විරහිත තත්ත්වයක් ලෙසයි. ඒ කියන්නේ සාමාජයක මිනිසුන්ගේ චර්යාධර්ම පද්ධතීන් හැසිරීම් හා තමන්ගේ අරමුණු ඉටුකරගනිමින් හැසිරෙන්නේ කොහොමද යන්න කියන කාරණය, මෙම ප්‍රතිමාන විරහිතතාවයට ප්‍රබල ලෙස බලපාන සාදකයක් තමයි. සීග්‍රයෙන් ඇතිවන සමාජ වෙනස් වීම ඕනෑම සමාජයක තියෙනවා. නාගරීකරණය මේ සඳහා කදිම නිදසුනක් වෙනවා. මොකද නගරයක් තුළට විවිධ ජාතින් විවිධ ජන කොටස් පැමිණීමත් සමග ඔවුන් විවිධ මතිමතාන්තරවල නියලෙනවා. ඒ තුළ පොදු බව නැතිවෙනවා. එය ප්‍රතිමාන විරහිතතාවය කියල හඳුන්වනවා.”
“මේ සඳහා සරිලන ආකාරයෙන් විදිමත් නීතිරීති පද්ධතියක් ශක්තිමත්ව නොතිබීමත් දැඩිව බලපාන දෙයක්. දියුණු රටවල් ගත්විට සමාජය වෙනස්වෙලා සංවර්ධිත තත්වයට එනවිට සම්ප්‍රදායික ගතානුගතික හර පද්ධතීන් දියාරුවෙලා ගියා. ඒත් එක්කම මේ අය විධිමත් නීතිරීති පද්ධතියක් සකස් කරලා තියෙනවා, සමාජයේ නීතිය හා සමාජය ආරක්ෂා කරන්න. නමුත් අපේ රට ගත්තොත් නීතිරීති පද්ධතියක් ගැලපෙන්නේ නැති දරා ගන්න බැරි තත්වයක් මතුවී තිබෙනවා වගේම ඒවා නොසලකා හැරීමක් අද අප සාමාජය තුල දක්නට ලැබෙනවා" යැයි ද ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්ය සරත් අමරසිංහ මහතා පෙන්වා දෙයි.
ප්‍රමාණවත් අාදායමක් නොමැතිකම
“අපරාධ සිද්ධවීම සම්බන්ධව ඉදිරිපත් වූ එක් න්‍යායක් ස්ක්‍රේන් යනුවෙන් හඳුන්වන අතර එය අවහිරතා සම්බන්ධ න්‍යාය ලෙස හඳුන්වා දෙන්න පුළුවන්. එනම් සමාජයක මිනිස්සුන්ට තමන්ගේ උවමනාවන් විධිමත්ව පිළිගත් ආකාරයකට සම්පූර්ණ කරගන්න තියෙන ඉඩකඩයි. විධිමත් ක්‍රමවේදයන් නොමැති වනවිට මිනිසුන් අවිධිමත් ක්‍රමවේදවලට යොමුවීමට උත්සාහ ගන්නවා. උදාහරණයක් ලෙස ගත්විට අධ්‍යාපනය ලබලා හොඳ රැකියාවක් ලබාගෙන හොඳ ආදායමක් ලබලා පුද්ගලයෙකුට සමාජයේ ඉහළට සංචලනය වෙන්න පුළුවන්. නමුත් ලංකාවේ තත්වය වන්නේ අධ්‍යාපනයක් ලබා ගත් පමණින් පුද්ගලයෙකුට හොඳ රැකියාවක් ලබාගන්න පුළුවන් කමක් නෑ. රැකියාවක් ලබාගත්තත් එම පුද්ගලයාට ප්‍රමාණවත් ආදායමක් ඉන් නොලැබෙන්න පුළුවන්. එවැනි අවස්ථාවල පුද්ගලයා බලනවා තමන්ට ඇති විධිමත් අංශයට වඩා අවිදිමත් අංශය තුලින් මුදල් උපයාගෙන විධිමත් ක්‍රමයෙන් තමාට ලබාගත නොහැකි වූ දේවල් ලබාගන්නට. දූෂණ, අක්‍රමිකතා වැනි දේවල්වලට පුද්ගලයා යොමුවන්නේ එම විධිමත් මාධ්‍යය නැතිකම නිසා යි. බටහිර රටවල උසස් අධ්‍යාපනය ලබන අයට ප්‍රමාණවත් ආදායමක් ලබාගන්න ක්‍රම තියෙනවා. නමුත් මෙහි මෙවැනි සමාජ අවහිරතා දක්නට තිබෙන නිසා පුද්ගලයින් අපරාධ සදහා යොමු වීමේ ප්‍රවණතාවය වැඩි” බවයි මහාචාර්ය සරත් අමරසිංහ මහතා පෙන්වා දෙන්නේ.
සාධාරණය ඉටු නොවීම
නීතිමය වශයෙන් ගත් විට කිසියම් නඩු හබයකට පැටලුනු පුද්ගලයෙක් නීතිය තුළින් තමන්ට විධිමත්ව සාධාරණත්වයක් ඉටුවේ යයි බලාපොරොත්තු වෙනවා. නමුත් නඩු කල්යෑම එසේම ඒ වෙනුවෙන් වියදම් කිරීමට තමන්ට මුදල් නොමැතිවීම වැනි දේවල් නිසා පුද්ගලයාට නීතිය ඔස්සේ තමන්ගේ ගැටළුවලට ලැබෙන සාධාරණත්වය පිළිබඳ ගැටලු මතු වෙනවා. එම අවස්ථාවල දී මීට අමතරව තවත් විවිධාකාර අපරාධ සිද්ධ වෙන්න ඉඩ කඩ තියෙනවා.
“අපරාද විද්‍යාවේ තියෙන පිළිගැනීමක් තමයි කිසියම් පුද්ගලයෙක් වැරදිකාරයෙක් බවට පත් වන්නේ ඔහුට එම අවස්ථානුකූලව ඇති වූ යම් යම් ගැටළුකාරී තත්වයන්ට මුහුණපෑමට ඔහු අසමත්වීම නිසා. එවිට එම පුද්ගලයා අතින් වැරදි, අපරාද සිදු වෙන්න පුළුවන්. අනෙක් අතට පුද්ගලයා සමාජමය වශයෙන් කිසියම් වගකීමක් දරන පුද්ගලයෙක්. අවම වශයෙන් ඔහු පවුලක පියෙක් විය හැකියි. එසේ නැත්නම් කිසියම් ආයතනයක රැකියාවක් කරන පුද්ගලයෙක් විය හැකියි. එවිට ඔහුගෙන් සමාජයට යම් වගකීමක් කාර්යභාරයක් ඉටු වේ. එවැනි පුද්ගලයෙක් සිරගතවනවා යනු පියෙකුට තම දරුවන්ට දිය හැකි රැකවරණය අහිමි වී යාමකි. එසේම සමාජයට සිදුවන යම් කාර්යභාරයක් අහිමි වී යාමකි. ඒ නිසා එම පුද්ගලයන් මරණ දඬුවමට යටත් කිරීම හෝ සදාකාලික සමාජයෙන් කොන් කර සිරගත කර තැබීමට වඩා එම පුද්ගලයා පුනරුත්තාපනය කොට එම පුද්ගලයාගේ දෝෂ නිවැරදි කරලා ශෝධනය කරලා එම පුද්ගලයා නැවත සමාජයට යහපත් පුද්ගලයෙක් ලෙස යොමු කළ යුතුයි.”
සමාජ ආශ්‍රයන්
“නමුත් ගැටළුව වී ඇත්තේ සුළු වැරදිවලට පවා, එනම් දඩයක් ගෙවා ගැනීම හෝ නීතිමය උපදෙස් පැතීමට මුදල් නොමැතිකම නිසා පුද්ගලයෙකු සිරගත වීමට ඉඩකඩ තියෙනවා. එසේම පුද්ගලයෙක් සිරගත වූ විට ඔහුට ආශ්‍රය කරන්න ලැබෙන්නේ ද ඊට වඩා ඉහළ මට්ටමේ අපරාද කරුවන් විය හැකියි. එහි දී සමාජ ආශ්‍රයත් මීට විශාල වශයෙන් බලපෑම් කරනවා. මේ තත්වය ඔහුගේ අපරාධකාරී බව තව තවත් වැඩි කිරීමට, ධෛර්යමත් වෙන්න හේතුවෙන්න පුළුවන්. විශේෂයෙන්ම මත් ද්‍රව්‍ය වැනි අපරාධවලට සිරගත වන අය නැවත නැවතත් එම ක්‍රියාවම සිදු කරන බැවින් නැවත නැවතත් සිරගතවීම සිදුවෙන්න පුළුවන්."
නීතිවලට සමාජය ගරුකිරීමක් සිදුවිය යුතුයි
“බටහිර රටවල් මෙන්ම අප රට ද සංවර්ධනය සඳහා ගමන් කරන අවස්ථාවක පසු වේ. විවෘත ආර්ථිකය මෙන්ම ගෝලීයකරණය මගින් සමස්ත ලෝකයටම විවෘතවීමක් දක්නට පුළුවන්. අන්තර්ජාලය, ජනමාධ්‍යය හරහා එය සිදුවන බැවින් අප සමාජය අනෙක් සමාජවලින් වෙන් කරන්න බැහැ. ඒ සමගම අපට උරුම වූ ගතානුගතික හර පද්ධතීන් දියාරු වී යාමක් දක්නට පුළුවන්. ඒ ඈත්වීම නිසා විධිමත් නීතිරීති පද්ධතියක් සමාජය තුල ක්‍රියාත්මක වෙන්නට ඕන. එම නීතිරීති තිබීම පමණක් ප්‍රමාණවත් නොවන අතර ඒවාට එම නීතිවලට සමාජය ගරුකිරීමක් සිදු විය යුතු යි. නමුත් අද එම නීතිවලට ගරුකිරීම තුළින් සමාජයට ආදර්ශයක් දිය යුතු පුද්ගලයන් පවා නීතිය නොතකා හැරීම දකින්න පුළුවන්. ඒ නිසා අපි නීතියට ගරුකිරීමටත් නීතියට අනුකූලව ක්‍රියාකිරීමටත් පාසල් මට්ටමේ සිට වැඩිහිටියා දක්වා යොමු කිරීම ඉතාමත්ම වැදගත් වන බව”ද මහාචාර්ය සරත් අමරසිංහ මහතා පෙන්වා දෙයි.
හම්බන්තොට රාහුල් සමන්ත හෙට්ටිආරච්චි
0 comments :
Post a Comment